Законот за учество на работникот во управувањето јасно ја дефинира целата изборна постапка, почнувајќи од формирањето на изборна комисија и други изборни органи кои ја вршат целата постапка за гласање и обезбедуваат сигурност дека изборите се во согласност со законот.
Работодавачот мора да преземе било каква акција што ќе влијае на резултатите на изборите. Улогата на работодавачот не е само пасивна; тој треба да обезбеди материјални средства и други околности со кои можат да се случат изборите.
Според Законот за учество на работникот во управувањето, работодавачот или неговите претставници и прокуристи, исто така, се ограничени во право да бидат избрани како претставници на вработените. Пасивното право на глас се дава само на оние вработени кои непрекинато работеле во компанијата за најмалку дванаесет месеци, но само доколку тие не се менаџери, прокуристи или членови на семејството. Покрај тоа, работодавачот или неговите претставници или прокуристи и членовите на нивните семејства немаат право на глас, без оглед на тоа дали се или не се работници кои (можеби) имаат важечки договор за вработување.
Една од основните фундаменти на застапување на интересите на вработените е легитимноста на избраните претставници на вработените и, исто така, на изборите на кои се избираат овие претставници. Според законот, изборите се важечки ако присуствувале повеќе од половина од вработените со активно право на глас. Ако половина или помалку од половина од вработените го одлијат својот глас на изборите, можни се нови избори но не порано од шест месеци. Ако изборите биле неуспешни и се повикани од страна на работничкиот совет, чиј мандат доаѓа до завршување, може да се спроведат нови избори во рок од 6 месеци според аналогна примена на правила кои важат за изборите во новосоздадената компанија. Во таков случај, мандатот е веќе истечен за работничкиот совет (законот наведува дека не смее да биде поголем од 4 години и околностите не се предвидени за тоа кога би можело да се продолжи), според новите избори не може да се повика.
Големината на работничките совети или на бројот на членови во работничките совети зависи од бројот на вработени во компанијата, без оглед на тоа дали тие имаат право на глас или не. Се утврдува следново:
-Во една компанија до 50 работници – 3 члена;
-Во една компанија меѓу 50 до 100 работници – 5 члена;
-Во една компанија меѓу 100 до 200 работници – 7 члена;
-Во една компанија меѓу 200 до 400 работници – 9 членови;
-Во една компанија меѓу 400 до 600 работници – 11 члена;
-Во една компанија меѓу 600 до 1.000 работници – 13 члена.
Во компанија со повеќе од 1.000 работници бројот на членови во работничкиот совет се зголемува за два члена за секои дополнителни 1.000 работници.
пишува: Здружение Достоинствен Работник
