Вие како родител сте го научиле детето да ви биде мрзливо, за жал…
„Молам?“
„Што се замислувате г. Бумбароски?“
„Мене работата ме исцрпува…
Се борам со животот, и згора на сите обврски што ги извршувам од утро до мрак, дури ми ја префрлате кривицата за мрзливоста на детето и дека вината е МОЈА? Си земате за право да користите зборови што болат како камшик, обвинувајќи ме дека како родител не правам доволно?
… а баш сакав да се обратам за совет кај вас.“
Почитувани родители, ве разбирам, потполно.
… бидејќи и јас сум родител на две млади девојчиња.
Искрено да ве прашам, кога последен пат вашето дете ви помогнало за некоја работа во домот?
Наместо да го учите детето да ви помогне за да се постави масата за јадење, да избриши некоја ситна прашинка или да ги собере своите работи, вие ја одбирате најлесната опција – му давате таблет или некоја друга играчка за да не ви пречи… и токму поради ова, вашето дете станува ПАСИВНО,
… мрзливо,
… повлечено.
Бидејќи ниту е физички активно ниту пак мозочето му се активира да почувствува задоволство од нешто сработено.
Па потоа се чудите зошто чека НА ВАС, вие сè да му зготвите, подготвите, исчистите…
И кога ќе седнете да јадете, ќе добиете критика од детето дека не му се допаѓа тоа што сте го зготвиле…
„АКО НЕ ТИ ЧИНИ, НЕ ЈАДИ!“ – му се развикувате на цел глас.
Бидејќи, ем сте се изнамачиле да заработите пари…
Ем сте биле на пазар да одберете квалитетни производи…
Ем сте потрошиле дополнителна енергија да зготвите…
Да ја поставите масата за јадење…
И на крајот?
Расправии…
Кавги…
Викотници…
Автор : М-р Гоце Бумбароски.
Повеќе тука : деца.мк
