Драги гледачи денеска ќе ви претставиме еден од нашите најпознати специјалитети за кој што верувам дека нема некој што не го пробал и не го знае и пред се не го сака, а тоа е бурекот. Бурекот е еден специјалитет кој што може да го конзумирате буквално во секој период од денот, кога ќе имате кеиф за тоа, може да го конзумирате наутро, на одручек, а често пати знаеме да си каснеме така топол, жежок бурек, со една чашичка јогурт навечер, тоа секако има последици, ама за тоа, тоа е друг муабет.
Бурекот е еден специјалтет кој што според некои теории потекнува од Отоманската империја, а некои теории зборуваат дека тој потекнува дури од Византија, но не е битно од каде и од кога потекнува, битно е дека тој е еден од нашите највкусни специјалитети, особено ако го купите од бурекџилница Калимеро. Калимеро годинава одбележува 35 години постоење, навистина бројка достојна за почит во пекарскиот занает. А како точно се произведува еден од најубавите буреци не само во Прилеп, туку и во околината ќе ни покаже самиот мајстор Жарко кој што ги изработува овие буреци.
Мајсторе добар ден!
Стеваноски: Добар ден добар ден! Добредојдовте во пекара Калимеро.
Добро ве најдовме, 35 години навистина бројка достојна за почит како што кажав, 35 години да се издржи и опстои во пекарскиот занает е навистина голема бројка.
Стеваноски: Вака, едноставно се наежив сиот вака со овие зборови, бидејќи навистина се години поминати и така да ми е душава наполнета и едноставно сакам од срце да кажам дека, се што се можи, се се постигнува само да има добра волја и љубов спрема работата, спрема животот, спрема се.
Кој е главниот рецепт да се опстои три ипол децении?
Стеваноски: Главниот рецепт, љубовта спрема работата било која работа љубов сака, како љубов спрема фамилијата, така љубов спрема работата сака, значи за да опстоиш толку години е стварно тешко, рецептот е сложен, значи не може да се кажи во еден збор, со еден збор со една реченица да се опише ова богатство, ова опстојување толку години како фирма.
Јас пред се сепак мслам дека главниот фактор, особено за пекарскиот занает е квалитетот, затоа што квалитетот на Калимеро бил истиот вчера, денеска а можеби ќе биде подобар утре, еден фактор главен што граѓаните знаат да го признаат, да го препознаат и пред се да го наградат.
Стеваноски: Па, јас мислам дека за овие години сум опстанат под квантитет, квалитет и добра услуга. Мораат муштериите да бидат пречекани како што треба.
35 години на истата локација спроти училиштето „Кире Гаврилоски“, кај „Стара Табана“ како што знаат прилепчани…
Стеваноски: Така, беше прво дуќанот малку подолу неколку 30 метри, беше прво Калимеро таму отворено, одма спроти училиштето „Кире Гаврилоски“ сега маку погоре сме, така да во оваа улица сме 35 години.
Освен тука морам да кажам дека Калимеро го има уште на неколку локации, затоа што поранов во минатото, не дека сега нема , ама порано имаше редица до 13то катницата па за да ја намалите таа редица од гужви моравте да отворите и Кривогаштани.
Стеваноски: Кога ќе имаш доболно пријатели, доволно луѓе што те поштуваат, па одиш се дружиш во другите општини…
Што го сакаат пред се бурекот од Калимеро…
Стеваноски: Викаат, а бе дај дојди и кај нас отвори еден дујчан, ајде јас….
Кога отворивте Кривогаштани моравте и Крушево, па се налутија и тие зошто нема…
Стеваноски: Слегуваа долу во Кривогаштани, па сега викаа, а бе дојди горе, ајде че дојдам догоре, па така тоа беше во една година разлика, прво од пред 20 години сум во Кривогаштани. Општина Кривогаштани, добро населено, добро ме прифатија луѓето, бидејќи јас од Прилеп одам Кривогаштани правам бурек и мора да најдиш некоја еластичност со самите таму луѓе. Ме прифатија и добро работиме до ден денеска, од тука после за една година па и Крушево се качив уште малце погоре, па така да мене ми е мило и драго така што Калимеро си држи едно ниво, држи една стварно заслужена линија за опстојување со работа.
Ќе им отвориме една на Широк Сокак, па да видат што е?
Стеваноски: Е па сега, да не биди многу ептен, а малку и времево не гази, так да доволно е тука, да оставиме малце на младиве нека…
Калимеро, интересно име од цртаните филмови, зошто баш Калимеро и како почна целата приказна со Калимеро?
Стеваноски: Требаше да работам во Жито Прилеп, по што татко ми заминуваше во пензија, да ме стават на неговото место, не ме примија по некоја причина, не знам зошто не ме примија и мене одма ми текна идејата сега нешто мора да работам, а што би работел, до мене стои добар мајстор кој заминал в пензија, а јас слободен уметник, желен за работа, желбата беше многу поголема да си отворам и свој бизнис, своја работа да знаеме да видиме бидува или не бидува, дали можи сами да останиме или не бидува, и така разговарам очи в очи. Тато вака и вака бе имам идеја, а на кого че продаваме ми вика, не се секирај ти како ќе продаваме, јас нешто ќе смислам, млад ерген така да можев, имав некое така размислување, имаше тогаш доста фабрики, имаше училишта премногу, стварно имаше движение, да пробаме ништо не губиме, ќе вложиме некој денар, тоа што го имаме ќе го вложиме, па ќе видиме ако не бидува никому ништо, ако бидува бидува, бидува. И се случи второто, се направи одма некој бум, значи требало да се ризикува, па да се постигни тој успех и од тогаш стварно до денеска, фала му на Господ.
Како што велат, ризикот го создава капиталот.
Стеваноски: Ете така, и волја, мора да се ризикува во животот да се опстани ако сакаш да успееш.
Ајде да погледнеме како изгледа производството на бурекот.
Стеваноски: Ајде повелете влезете во работнава просторија…
Значи, тука се создава магијата на производство на бурек, значи ова е просторијата каде што имаме ете ние можност да видиме каде се произведува еден од најубавите буреци во Прилепско.
Стеваноски: Да, точно така ова е работна маса каде што се произведува магија од бурекот.
Со што се почнува прво, значи имаме готово направено тесто
Стеваноски: Тестото ни е предвреме спремано, се прави како што рековме од специјално брашно само за бурек, се спрема и тоа после одстојува 2 3 часа, треба да се сталожи да си „појди кај мајка му“ како што викаат по наше и така да го плескаме, џузлемината ги правиме ги плескаме да бидат малце округли и почнуваме да ја растегнуваме кората. Кога ќе ја растегниме кората, тепсијата бурек ја правиме од 4 кори, правиме една тепсија бурек.
Значи бурекот се состои од 4 кори. А претходно масата да подготвувате, ја премачкувате со мрсно.
Стеваноски: Да да мора да биди мрсно оти ќе залепи, ако нема доволно мрсно ќе залепи. Тоа е специјално масло за буреци правење.
Ајде да видиме како се прави бурекот.
Стеваноски:Значи, ја земаме првата кора и таа ја растегнуваме по краевите,мораме тука да внимаваме краевите ги растегнуваме , пошто со самото вртење на кората, се тегни самата кора.
Колку време е потребно да се научи вака да се брти кората?
Стеваноски: Па, зависи до човекот, значи најмалку да има воља, љубов, желба, 2 месеци до 3 месеци сето е до карактерот на човекот, се учи брзо. Ако сака човек да научи се е можно.
Дали има тајна производството на бурек?
Стеваноски: Никаква тајна нема,нема што да се крие, вода, сол, и специјално брашно. Многу е битен мајсторлукот. Значи, се е до мајсторот, тој мора да внимава на сите нешта, значи брашното има брашна повлажни, има посуви брашна, одкако ќе прими вода влажност. Мораш кога ќе го месиш самото тесто да опипаш кога ќе го видиш тестото да го фатиш, меко,потврдо,појако мора да го направиш точно како што треба. А брашната можат да бидат помеки и појаки. И затоа сето тоа е до искуството, никогаш не можиш да бидиш сигурен дека олку треба вода само и со здравје, мораш самиот со работата да опипаш да видиш да осетиш колку е јачината на самото тесто.
Каде се го продававте бурекот на почетокот кога започнавте со Калимеро?
Стеваноски: Тогаш беше стварно имаше фабрики што доста работеа, „11ти Октомври“, „Тутунски Комбинат“, „Црн Бор“,„Билјана“во тоа време уште работеа тие фирми и јас едноставно како млад тогаш ќе појдев имав еден 101, кога ќе појдев таму ме гледаа, тогаш почнав му бев како идол, детево младо почнало со работа нешто приватно, и едноставно многу тргна работата и до ден денеска си ја работам квалитетно и убаво.
Освен во Прилеп имате продавано на друго место бурек?
Стеваноски:Да да пред доста време имам продавано во лето Охрид, имам таму работено така да едно 10,15 добри години ,бидејќи преку лето децава не учат и малку ми намалуваше работата, и јас едноставно ми текна пак така некоја идеја, мајсторите,камионот, заминуваме Охрид,ем се капиме ем си работиме и таму доста убаво поминувавме. И нормално носевме по плажите и продававме крофни, кифли, носевме по детските одморалишта, му носевме прилепско бурече. Кога гледаш прилепско бурече стварно беа многу задоволни охриѓани.
Значи нема некој што не го пробал во Македонија бурекот?
Стеваноски: Да да и ден денеска ме бараат во Охрид, ама викам доста е пошто годините ме навасуваат мораме малце да се повлекуваме, малце да си дајме одмор на душичката.
Имате на кого да го оставите занаетот?
Стеваноски: Па, сега моментално ние го отворивме како фамилијарен бизнис, татко ми беше тука брат ми снаа ми сопругата моја, ова ни беше како заеднички бизнис го работевме, после со текот на времето,годините, се разделивме,башка тој си имаше дуќан, башка јас дуќан. Сега моментално јас со сопругата и синот, но сега тој уште на факултет е.
Сопругата можеби е единствениот бурекџија во Прилеп, жена што прави бурек.
Стеваноски: Па, може да се речи. Ретко се најдуваат жени, а имаше голема љубов да научи да прави бурек. Секоја чест ми е десна рака, одмена ми е, така да немам лоши зборови да кажам за незе.
Кажете ми, доаѓаат ли млади кои што сакаат да научат занает тука, па да ви речат, чичко Жарко може ли да поработиме ние некој период,па да научиме како се произведува бурекот?
Стеваноски: Кај мене никогаш не сум вратил детенце кое сака да научи занает. Почнувам од внучина мои, од брат ми покоен,па другарчина кои ден денеска имаат отворено и тие свои бизниси свои бурекџилници, свои пекари, имам доста научено и ми е гордост што стварно од кај мене излегле тие деца и успешно го работат овој пекарски занает. Па, еве јас ја користам оваа можност и момент, Кој милува или кој сака од помладата генерација да дојди отворени се вратите на пекара Калимеро да научат од пекарскиот занает, утре да си вадат едно лебче да не одат по мене по тебе да бараат прошка за нешто.
Новинари можат да научат?
Стеваноски: Можат да научат еве да пробате, еве да видите дека ништо не е страшно. Се е возможно,земете ја кората, ставете ја на срдина, значи ги растегнуваш краевите, така понежно исто ко со жена.
Gently and softly.
Стеваноски: Е молим те, значи да биди бо круг, постепено мора нежен да бидиш, оти оваа е нежна работа .
Добро е вака?
Стеваноски: Одлично, сега како што рековме , левата рака горе, десната долу и ја вртиш во круг, двете раце ги вртиш.
Значи,овој е тој момент на вртење…
Стеваноски: Ајде уште еднаш, браво ете Дарче
Бурек кај Штарко од утре! За повеќе специјалитети ќе ме заследите.
Како што кажа вашиот сопруг претходно, вие сте можеби една од ретките ако не единствена жена во Прилеп која што се занимава со производство на бурек.
Стеваноска: Па, мислам да.
Тешко ли беше да се научи да се прави бурек?
Стеваноска: Па, првото време малце потешко дури да влезиш малце во колосек да почниш.
Кој дел е најтешкиот за изработка на бурекот?
Стеваноска: Вртењето пред се, ако не ја завртиш кората како што треба можиш и да се извалкаш.
Може да погледнеме како произведувате бурек?
Стеваноска: Полека ја растегнуваме кората, мораме само краевите, средината не ја чепкаме.
Колку пати од прилика треба да се заврти?
Стеваноска: Па, зависи и до тестото ако е кората многу добра еластична може и да ја вртиш и повеќе пати, еве јас ја свртив 4 пати. Тестото си е добро како да игра.
Зарзаватот се става на првото тесто?
Стеваноска: Не, зарзаватот се става помеѓу бтората и третата кора.
Значи ова е готовиот бурек, вака изгледа, можи да се печи. Колку време треба да се печи?
Стеваноска: Па, 15 до 20 минути одприлика некаде. Ајде сега ти, нели рековме ќе учиме занает.
Така е.
Стеваноски: Значи, готовиот бурек се става на загреана релна од 200 степени.
Ајде да видиме до каде е бурекот. А мислам дека готов е.
По што се познава дека е готов бурекот?
Стеваноски: Самата боја си кажува, самиот бурек си има добиено лице, оваа шмек боја, природна боја, смил боја. Бурече со сиренце кое најмногу се бара и најмногу се јади.
Значи прилепчани најмногу јадат со сирење.
Стеваноски: Да, свежина има се, нема промаршување.
Она што сакам да те прашам за крај на емисијава е тоа дека освен буреците гледаме дека произведувате и друг вид на бело пециво.
Стеваноски: Да имаме лиснати, полу лиснати, имаме обично тесто, кисело тесто, не може секој да јади муштеријата само едно бурече, некогаш да смени нешто полесно , помрсно, попосно, така имаме празници посни и мрсни и мораме да му одговориме на нашите муштерии тоа што сакаат и затоа ние имаме и други производи. Затоа покрај бурекот имаме бели пецива,лиснати,полу лиснати, кисело тесто,пржени работи, така да да бидат задоволни нашите муштерии. Кој милува нека дојди да проба нема да згрешат.
Пораката до прилепчани за крај на оваа емисија.
Стеваноски: Да дојдат , да не посетат и да вкусат од нашите квалитети.
