Уништено осветлување, искршени корпи за отпадоци, 3 до 4 различни видови на клупи за седење ( читај се ставило што се нашло, црвени, зелени, кафеави… ). Калдрма стара со децении по која на одредени места вооопшто не можеш ниту да се движиш, ќе искршиш нозе, а за мајки со колички и деца да не правиме муабет.
Езерцата се полни со ѓубре наместо со вода. Во лоша состојба, со искршени делови и огради, оставени сами на себе, се наоѓаат и спортските терени околу паркот.
Веќе започнала да пука и самата крипта каде почиваат останките на околу 500 партизани кои го дале животот во НОВ за оваа наша денешна слобода. Споменичниот комлекс воопшто не е ниту осветлен ноќе.
Ваква е моменталната слика на Паркот на револуцијата во Прилеп, најголемата парковска површина во нашиот град.
Во ништо подобра стуација не се ниту живеалиштата на неколкуте пони коњи и птици. Условите за живот на животните претходно со години беа критикувани, сега наместо да се подобрат, тие останаа исти, а бројот на видови на животни дури и се намали, наместо да се зголеми.
Да не беше Пакомак со својата донација немаше ниту да се постават 2-3 нишалки за деца и една лизгалица.
Единствено во добра кондиција хортикултурно се одржува само делот околу спомениците.
Со еден збор Прилеп и прилепчани заслужуваат многу помодерен и вистински урбан парк, со унифицирана урбана опрема, поставување на детски игралишта и реквизити, реновирани спортски терени, реконструкција на патеката за трчање, воведување на нови содржини, реконструкција на амфитеатарот и негово заживување, езерца и фонтани полни со вода, изградба на нови живеалишта за животните, нешто како мини ЗОО. Итна реконструкција на Споменичниот комплекс.
Па дури и ако е можно проширување на самиот парк и негово зголемување по обем. Ако можат приватните компании да ги купуваат околните ниви тоа сигурно го може и Општината.
Без никакви инвестиции сега Могилата е далеку од тоа што треба да биде – вистински репрезент и гордост на Прилеп.
